Het Bom Ventoux team draagt Stichting Tess al een warm hart toe door een prominente plek op het shirt van het team vrij te houden van sponsoren en deze te voorzien van het logo van Stichting Tess.

Dit jaar zal er ook geld opgehaald worden om zo nog meer dolfijn-ondersteunende therapie bij kinderen met een beperking mogelijk te maken. Bekijk ook de website van Stichting Tess.

Klimmen voor Stichting Tess: Het verhaal

Van zaterdag 8 tot vrijdag 15 Augustus zijn Ruud en Bart Jacobs naar de cols afgereisd waar de Tour de France zich jaarlijks afspeelt. Het hoofddoel was het beklimmen van de mont Ventoux voor stichting Tess. Het gehele bom Ventoux team heeft zich ingezet om geld in te zamelen voor dit goede doel dat dolfijntherapie mogelijk maakt. Er kon gedoneerd worden maar ook een dolfijntje als sleutelhanger gekocht worden. Daarnaast was er de mogelijkheid om te investeren in gesigneerde rennerskaarten. Een risicovol beleggingsproduct omdat nog zal moeten gaan blijken welke rennerskaart in waarde zal stijgen door een onverwachtse doorbraak. Het ingezamelde bedrag kwam uiteindelijk neer op:

Achteraf bleek het beklimmen van de mont Ventoux voor het goede doel, van dezelfde orde als een avond hele dure wijn mogen drinken in een wijngaard voor het goede doel. Maar omdat door het gros van inzamelend Nederland een sportieve activiteit als tegenprestatie wordt gekozen, leek het ons voor de donateurs wel zo overzichtelijk om dit ook te doen. Een grotere prestatie was het geweest om met de fiets aan de hand de berg op de wandelen, gekweld door de gedachte dat je niet mocht doen wat elke afgetrainde (voor wat betreft Ruud dan) vezel het liefste zou willen. Inzamelingsbeginnersfoutje zou je kunnen zeggen. Wellicht een idee voor iemand anders die zijn steentje bij wil dragen aan dolfijntherapie!

Op de dag van aankomst in Bedoin hebben we de tijd genomen om uit te rusten van de heenreis die bestond uit een groot deel zwarte-zaterdag-getreuzel. Zondagsrijders zijn erg, maar zwartezaterdagrijders zijn al helemaal tergend langzaam. Op zondag is de mont Ventoux vanuit Bedoin op tempo beklommen. Uiteindelijk was de totale tijd 1uur 37 min . In die tijd kwamen we erachter dat alle verhalen kloppen over de kale berg met die, jou aanstarende, vuurrode toren. Maar ook het bos dat ineens ophoudt, een kudde vrolijk dartelende en met hun oortjes wapperende schapen, die op 1900 m voorrang hebben en dat ene bordje waar iedereen mee op de foto wil.

Op de tweede dag zijn we vanuit Bedoin naar Malaucene gefietst en zijn we de berg vanaf die kant opgeklommen. Het uitzicht is daar mooier. Eenmaal boven zijn we weer afgedaald naar Sault wat een erg mooie afdaling is omdat deze kant minder stijl is. Vanuit daar zijn we weer teruggeklommen en afgedaald naar de camping in Bedoin. Been there, done that voor wat betreft de Ventoux. Waarschijnlijk was het beklimmen van de Ventoux het allermooist geweest met een bierbuik, slechte conditie, zwartgeblakerde longen door het roken en een ego die wel een boost kan gebruiken door een naderende midlifecrisis. Dat had een andere voorbereiding gevergd dan nu, maar we houden het in ons achterhoofd voor een volgend uitstapje naar de Ventoux over 20 jaar. Tegen die tijd zullen we er grotere en sterkere verhalen over hebben dan nu. Nu was het gewoon mooi en leuk.

Op maandag, de derde dag voor de meetellende lezer, zijn we naar Bourg d’Oisans gereden om daar onze tent op te bouwen. Diezelfde dag is de Alp d'Huez beklommen op het warmst van de dag. De Alp d’Huez is onder enige twijfel de berg met het meest creatief versierde asfalt en de overzichtelijk genummerde bochten. Dat nummeren van bochten is super praktisch hadden we bedacht. Zo weet je als Nederlander altijd op een eenvoudige wijze waar je eigen bocht 7 is.

Op de woensdag zijn we de Telegraphe en de Galibier gaan beklimmen. Eigenlijk lijkt het zo goed als 1 lange klim. We begonnen al wel wat in tempo in te boeten voor ons gevoel. Het was dus wel prettig dat we, met de moeite die het kostte, voldaan konden zeggen dat we er twee hadden gedaan. De Fransen denken aan alles! Op de terugweg kwamen we nog langs de favoriete klim van Bart. Wellicht voorbarig favoriet want hij had hem nog nooit beklommen. Hij was de expert van deze klim door een foto die hij op Facebook had gezien. Dat klimmetje in Pontamafrey-montpascal bleek uiteindelijk wel heel erg mooi te zijn. Een lief schattig klimmetje ten opzichte van alle andere cols in de Alpen. Alles is relatief.

De laatste dag is de Glandon beklommen. Het mooiste van deze klim zijn de bouwwerken (waaronder stuwdammen) die wij mensen hebben weten te maken in de bergen en de moeite die daarbij is gedaan om daarvoor door de bergen te geraken. Immens mooi!

Nogmaals, het was geen prestatie, het was gewoon leuk! Een prestatie was het voor een handbiker met een door ons niet nagewogen gewicht van 250kg om boven te willen komen op de Alp d’Huez. Een prestatie was het voor een meisje die net had leren fietsen om de Ventoux op te komen. Bovenal is het een prestatie om dag en nacht alles te doen om kinderen de kans te bieden om hun nacht in een dag te laten veranderen door dolfijntherapie. Die prestatie leveren de mensen achter stichting Tess, belangeloos en elke dag weer!

We hebben genoten en we zullen nog lang van onze ervaringen genieten. Bekijk ook de foto's die van deze week gemaakt zijn >>.




Waarom steunen wij Stichting Tess

Tijdens het wielerweekend in Gilze is op een spontane manier contact gelegd met Stichting Tess. De gebroeders Ruud en Bart Jacobs reden als wielrenners mee aan het wielercriterium waarbij zij in het Hart van Gilze een rondjes moesten rijden. De moeder van beide broers stond aan de kant te kijken. Niet ver van haar vandaan stond een autistisch meisje die het aanmoedigen van Ruud en Bart spontaan mee over nam. Zij was ineens, hun grootste fan.

Ook haar vader stond in de beurt, en vertelde dat zijn dochter Aniek nog maar sinds kort kon praten door middel van dolfijn ondersteunende therapie. Na de wedstrijd maakte ook Ruud en Bart kennis met Aniek en haar vader Hans Kuijpers. Hans bleek voorzitter van de Stiching Tess welke zich inzette voor dolfijn ondersteunende therapie bij kinderen met een beperking en maakte kenbaar dat ze nog opzoek waren naar sport teams die de stichting een warm hart wilde toedragen.

Ruud Jacobs die ploegleider is van het Bom Ventoux racing team, wilde graag ook een sociaal maatschappelijk doel ondersteunen waar hijzelf als zijn renners een klik mee heeft. Deze klik bleek als snel sterk aanwezig en in een vervolg gesprek werd nogmaals duidelijk dat Stichting Tess en de wielerploeg elkaar goed konden versterken. Voor het seizoen van 2014 en 2015 is dan ook een prominenten plek op het shirt van het team vrijgehouden van sponsoren en beschikbaar gesteld aan Stichting Tess.