Classique d’Alphen: 16 Januari 2011
Bart




De voorbereiding die vooraf ging aan deze wedstrijd op 16 Januari was niet optimaal te noemen. In de maanden November, December en Januari had ik maar 240 kilometers weggetrapt waarvan December een rustmaand was. De langste afstand die in deze maanden verreden werd was 40 kilometer. Dit was dus alles behalve boven recreatief te noemen.

De avond van tevoren was er een feest in de omgeving van Maastricht. Om 5 uur was ik thuis en om 7 uur ging de wekker. Eten, bidonnen vullen, omkleden, allemaal op slaapstand. Zelfs bij de start was mijn hartslag nog op rustniveau. Mijn lichaam had het dus totaal niet door dat er vandaag een wedstrijd verreden ging worden.

In totaal was het startveld 150 deelnemers groot. De start was op een grote grasvlakte bij het water. Na ongeveer 1 kilometer werd er een bredere weg ingereden, dit was een stuk smaller dan het startveld breed was waardoor heel het veld in een trechter terecht kwam. Achteraf gezien was ik niet snel genoeg van start gegaan want deze trechter zorgde voor nogal wat oponthoud.

De rest van de wedstrijd was zonnig bij een temperatuur van 10 graden. Het enige noemenswaardig was dat er voor een zandvlakte afgestapt moest worden. Bij het weer terug op mijn mountainbike springen belandde ik verkeerd op het zadel waardoor ik moest lossen. Een half rondje nodig gehad om het gat dicht te rijden. De groep waar ik bij aan kon sluiten was 7 man groot. Ook hier moest ik in de laatste ronde van lossen omdat er he-le-maal niets meer in de benen zat. De man met de hamer, de tweede adem die niet thuis gaf of gewoon niet genoeg kilometers in de benen.

Dit was de eerste keer dat ik in deze mate af had gezien op mijn fiets. Ik had me ook nooit kunnen voorstellen dat je zo blij kunt zijn om de eindstreep te zien. Uiteindelijk had ik een tijd net onder de 2 uur (dit was mijn streven) en dit leverde de 100e plaats op.

Deze eerste wedstrijd heeft me veel geleerd. Hoe belangrijk goed starten is, dat je beter niet terug op je zadel kunt springen en ik nam me voor dat ik nog vaak op deze manier ging afzien, want; voor mijn gevoel is het rijden van wedstrijden een van de mooiste dingen die er is. De voorbereiding gaat er alleen dan wel wat anders uitzien.