De dag voor de wedstrijd zijn we nog kort het parcours gaan verkennen. Het lag er werkelijk waar knalhard bij. 1 bocht was wat venijniger afgezet dan we hadden verwacht en het klimmetje vanaf het strand over het losse zand zou voor het publiek een mooie plaats om gegarandeerd mountainbikers die moeten afstappen, vallen, afzien, materiaalpech krijgen te kunnen aanschouwen.
De dag van de wedstrijd om 9 uur aanwezig om in te schrijven. Daarna een half rondje ingereden om warm te worden. De benen waren uitstekend, een rustige periode ingelast in de carnavalsvakantie om weer helemaal uitgerust te zijn. Dit duurde toch een aantal dagen maar uiteindelijk was de scherpte er dan toch weer wel aardig.
We besloten om halverwege het inrijden af te breken om vrij vooraan te kunnen starten.
Het startsignaal klonk en de boel vertrok. Vanaf de tweede startrij een perfecte uitgangspunt. Aanzetten, inhalen, voorop proberen te geraken voor de eerste fuiken die we zouden tegenkomen. 300 man die zich daardoor heen moeten gaan wurmen, daar wil je niet tussen zitten. Ik zat bij de eerste 15 en tempo bleef constant, ook door de stukken singletracks. Een perfecte opening. Na een ronde brak de kopgroep in twee?n. Ik kwam in de achtervolgende groep te zitten en probeerde me te handhaven. Dit lukte aardig en mijn hartslag kwam weer netjes onder het omslagpunt terecht.
Onderweg weinig bijzonderheden tegengekomen. Alles verliep redelijk, behalve dan de klim vanaf het strand. Elke keer moest ik afstappen, als een vaatdoek kwam ik boven en dan moest er weer een gigantisch gat dichtgereden worden. Gelukkig vond ik elke keer de aansluiting bij mijn groep weer.
Het laatste rondje, het technische gedeelte vlak voor de finish. Elke bocht met een beetje los zand gleed ik weg en moest ik uitklikken. Dit belemmerde een slotoffensief. Achter me zat niemand, dus ik kon rustig naar de meet. MAARR toen ik het rechte stuk op draaide zag ik dat diegene 150 meter voor me hetzelfde dacht. Ik schakelde op naar het grote blad, het publiek stond te wijzen om de biker voor me te waarschuwen voor het gevaar van achteren, maar hij zette te laat aan. Ik haalde hem nog net in voor de eindstreep wat een 27e plaats opleverde.
Gezien de sterkte en omvang van het startveld ben ik erg tevreden. Voor mijn gevoel mis ik nog wel nog wat wedstrijdhardheid. Dit zal vanzelf wel verbeteren als de temperaturen wat omhoog gaan, en ik wat meer wedstrijden in de benen heb. Het wordt een mooi seizoen!
