Op zaterdag 20 augustus zou de eerste editie van de Snowworld MTB wedstrijd verreden worden. Volgens de organisatie zou het parcours het meest uitdagende van Nederland zijn. Het programma was verdeeld over twee dagen. Om 15.45 zou de Funklasse starten.
Door dit late tijdstip hadden we de tijd om te kijken naar de wedstrijd van de Masters. Hiervoor hebben we de 500+ treden tellende trap opgelopen en bovenop de meest bekende Steenberg van Nederland hadden we een mooi uitzicht over de omgeving maar ook over de klim langs de skihal.
Nadat we er wel achter waren gekomen dat deze klim een scherprechter was, zijn we weer naar beneden gelopen om warm te gaan rijden. We hadden de kans om warm te rijden op het parcours. Deze bleek veel technischer te zijn dan de parcoursen waar we tot nu op hadden gereden. De klim was nog het minst technische stuk. De rest bestond vooral uit stukken singletrack, stijle afdalingen of afdalingen met mooie kombochten.
In de aanloop naar deze wedstrijd had ik de verwachting dat ik goed kon scoren. Het zou de eerste wedstrijd voor mij zijn waarbij de verschillende categorie?n apart van elkaar startte. Na het verkennen van het parcours liet ik de hoop op een mooi einduitslag gedeeltelijk varen, dit was net wat te technisch voor mijn gevoel.
Om 15.50 werd het startschot gegeven voor de race die 60 minuten zou duren. Met 12 man snelden we op de eerste klim af. Zoals verwacht werd het veld hier gelijk al uit elkaar getrokken. Ik ging als 7e de klim in. In de klim kwam 1 persoon mij voorbij en deze moest ik laten gaan. Ik haalde op dezelfde klim nog 4 personen in en dat bezorgde me een derde plaats op de eerste klim. De koploper zag ik met zo’n zwaar verzet naar boven stampen dat ik het gevoel had dat hij dit nooit de hele wedstrijd vol zou kunnen houden. Uiteindelijk bleek dit wel zo te zijn en dit leverde hem de 1e plaats op.
Op deze derde plaats heb ik heel de wedstrijd gereden. De tweede man in de race was een ex-prof uit Duitsland. Deze moest ik 50 meter toegeven aan het begin van de wedstrijd. De eerste ronde verliep nog niet zo vlekkeloos, het was vooral wennen aan het technische karakter van de afdalingen en ik had moeite met het vinden van de ideale lijn. In de rondes daarna ging het beter. De hitte greep je bij je keel op de lange klim langs de skihal. In de derde ronde heb ik dan ook mijn handschoenen uitgedaan om wat meer af te kunnen koelen. Dit werkte erg goed en ik kwam goed in mijn ritme. Hierdoor werd het gat met mijn voorganger steeds wat kleiner en uiteindelijk 20 meter. Mijn achtervolger zat ver genoeg achter me en zag ik alleen tijdens de lange klim.
Na het horen van de bel voor de laatste ronde gooide ik het tempo omhoog in de hoop om het gat nog dicht te kunnen rijden op mijn voorganger. Hij was ook aan het versnellen waardoor het gat ongeveer even groot bleef. Als derde kwam ik uiteindelijk over de finish. Dit leverde een stoel in de schaduw, een washandje, een handoek, een podiumplek, een bos bloemen, een snowworld knuffel en de kussen van de ronde-miss op.
Ik heb voldaan aan mijn verwachtingen. Deze podiumplek is een mooie doop voor mijn nieuwe wedstrijdfiets en een mooi afsluiter van mijn zomervakantie. Nu gaan we weer toewerken naar de Bergrace in Lunteren en dan begint het einde van het seizoen langzamerhand in zicht te komen. Het benelux kampioenschap in Zoetermeer zal ook nog op de kalender komen te staan. Twee jaar geleden zijn we bij deze wedstrijd gaan kijken, en dit parcours is ook erg mooi!
