Het lange paasweekend stond in het teken van de Paasbike die op tweede paasdag gereden werd in Nieuwkuijk. De week voorafgaand aan de wedstrijd zelf weinig slaap kunnen pakken en toch redelijk intensief getraind. De avond van goede vrijdag dan ook nog even wat los gefietst met Bart en Robin-Jan en daarna aangereden naar de camping in Limburg om daar de zaterdag wat bij te kunnen slapen en nog wat te klussen. Zondag thuis het kunstje van Tom Bonen bekeken en de route uitgezet voor de testdag van aankomende zondag. Maar de beentjes voelde zich nog niet bepaald lekker voor hun optreden.
De wedstrijd begon pas om 10 over half 2. Voldoende tijd om nog even uit te kunnen slapen en op het gemakje richting Nieuwkuijk te rijden. Robin-Jan was er deze keer niet bij maar moest bezemwagen spelen elders in het land. Dus samen met Bart de nieuwe teamfietsen ingeladen en rond 11 uur zaten we al op de snelweg richting het parcours. Snel bleek dat wij niet de enige waren!
Het was erg druk met zowel deelnemers als kijkers. Het weer was ook behoorlijk lekker en droog. We besloten de Furius fred er maar achter op te laten liggen. De ondergrond was goed ingereden en er zaten ook behoorlijke stukken asfalt in het rondje. En het belangrijkste: Volgens buienradar bleef het droog! Het was nog 50 min voor de start toen we warm waren gereden. Na wat rond te hebben gereden op het veldje bij de start en wat bijgekletst te hebben met mede bikers die ons blijkbaar via onze websites kenden (erg leuk!) werd het parcours vrijgegeven om te verkennen. Het bleek een erg technisch rondje te zijn van 5km. Lange stukken single track tussen de bomen door afgewisseld door een tweetal stukken asfalt. De klimmen waren goed te rijden en er was geen modder poel te vinden. Klaar dus voor de start!
Staande in het startvak begon het al wat donkerder te worden. Oei.. laat het nog een uurtje droogblijven aub, ging nog even door mijn hoofd toen het startschot viel. Ik kon net mijn voorganger ontwijken die een haperende ketting had en probeerde me vervolgens naar voren te snellen. Met een startnummer van 78 moest ik er voor zorgen om zover mogelijk vooraan raakte na het aanloop stuk, dat had ik wel geleerd. Helaas ging die vlieger vandaag niet op. De benen lieten het veel te snel afweten om over de grasstrook naar voor te kunnen snellen. Het was ook erg onrustig met rijders die allemaal het zelfde plannetje hadden. Dus stond ik stil bij het eerste fuik. Tja, dan maar over op plan B.
De eerste ronden was het zorgen voor positie behoud. Deze doorgekomen te zijn begon het zacht met regenen (KAK, het zou droog blijven!). Op de weinige rechten stukken kon ik een redelijk aantal plaatsen goed maken. Maar in de technische stroken werd ik dan weer te vaak opgehouden door nog minder sturende goden. Ronden na ronden werd het steeds meer zoeken naar grip. Alle klimmen kon ik nog oprijden. Soms een voetje aan de grond of even inhouden, vanwege afstappende rijders voor me. Dan maar weer het gas vol open op het rechten. Alleen was er dan alweer een gat van zo’n 800 meter met het volgende groepje ontstaan. Slopend was het dichten van deze gaten.
De bel voor de laatste ronden hoorde ik op de achtergrond. Het werd al erg glijden in de bochtige stukken en klimmetjes. Ik hoorde er best een paar om me heen wegslippen en tegen de grond gaan. Ook de mannen die nog voor me reden kregen de fiets niet echt meer de bocht door. Gelukkig had ik mijn achterband nog redelijk onder controle en kon ik na het passeren in een klim weer naar de volgende groep toe rijden. Een van de laatste bochten voor de streep kwam de snelste Damen uit het veld steeds dichterbij. Ik heb haar in een bocht even voor gelaten en vervolgens in haar wiel proberen te blijven. Bij de finish aangekomen bleek het ook voor mij einde wedstrijd te zijn. Ik had nog energie gespaard om het gas er de laatste ronden nog extra op te leggen. Maar stiekem vond ik het ook niet al te erg. Het regende namelijk al behoorlijk, waardoor het nemen van de klimmen haast loopwerk zou gaan worden.
Uiteindelijk bleek ik als 59ste ge?indigd te zijn. Voor het gevoel zat er meer in. Zeker met een andere band op het achterwiel. Maargoed, ik had 40% van het startveld achter me gelaten en de nieuwe fiets beviel erg goed! Dus ik mag niet echt klagen. Wel nog extra aandacht besteden aan het sneller kunnen starten en de krachtuithouding. Ook de klim trainingen gaan weer komen. Ik heb er zin in. Wordt vervolgd!
