De eerste wedstrijd na de 3 weken vakantie die ik heb gehad. Meestal bestaan de betere vakanties uit zonnen op het strand, tot laat op het terras blijven hangen en daarna eindigen in een frietzaak of een pizzaria. Daar kun je alleen geen regen bij gebruiken. Omdat het wel 3 weken regenachtig was geweest heb ik me vooral goed voor kunnen bereiden op deze ploegentijdrit en ben ik vaker ge?indigd in een fietszaak dan in een frietzaak.
De ploeg bestond voornamelijk uit coureurs uit het 1ste team van De Doortrappers. De vorige tijdrit reed ik met het 2e team mee. Met dit nieuwe team kon er voor mijn gevoel vanalles gaan gebeuren: De eerste bocht eraf liggen, er in de laatste ronde afliggen, of toch gewoon mijn werk kunnen doen.
De weersvoorspellingen waren slecht. Veel regen werd er voorspeld. Op de weg en dan zeker met een ploegentijdrit maakt de regen het toch wat lastiger. ?s ochtends bij het openen van buienradar.nl hing er een wolk ter grootte van Nederland boven ons land. Deze zou in de middag zijn weggetrokken. Over regen hoefde we ons geen zorgen te maken. Het was dus alleen nog hopen dat het parcours op tijd zou opdrogen.
Om 13.15 kwamen we aan in Achtmaal waar de tijdrit zou worden verreden. Het asfalt was droog en er kon ingereden gaan worden. Om 15.00 was de start. Ik startte als tweede in de rij van zes (de tijd van de vierde renner zou tellen). Drie minuten later zou het team van D?n Brooij starten. We wisten uit de vorige tijdrit in Gilze nog dat ze sneller zouden gaan, maar het mocht in geen geval gaan gebeuren dat deze dorpsconcurrent ons in ging halen. Het tempo werd er vanaf de meet al bijzonder hard opgegooid. De eerste ronde noteerde we een tijd in de 11.30 (inclusief de start vanuit stilstand).
De tweede ronde was het te zien dat er de eerste ronde door iedereen flink in het rood gereden was. Voor mijn gevoel kwam ik zelf lekker in het ritme. Dit bleek een vals gevoel te zijn omdat de rondetijd rond de 11.40 was. Het ging dus wat zachter. Blijkt maar weer dat een slecht gevoel tijdens een tijdrit zorgt voor een goede tijd en andersom.
De derde ronde moest 1 man lossen. Hij had zijn werk al verricht aan het begin van de wedstrijd, dus totaal geen schande. De 5e man bleef bij, maar gaf de beurt over. Dit had ik iets te laat door waardoor ik in zijn wiel kwam te zitten en een sprong moest maken om weer mee te draaien. De formatie werd ook iets minder compact waaruit bleek dat er door het tandvlees heen gebeten werd. Ik kon in deze laatste ronde nog wat langere beurten maken.
Met nog een paar bochten te gaan werd er: ?Kort en Krachtig!? geroepen. Dit betekende dus snel afwisselen op een hoog tempo. Dit zorgde er helaas wel voor dat er 1 man moesten lossen. De vierde man, zijn tijd zou tellen, bungelde even achteraan. Spannend moment, maar hij kon het wiel weer vinden. Daarna met 4 personen vol doorgetrokken naar de finish. Het laatste rondje was weer in de 11.30.
De eerste ronde dus te hard gestart en iets te hectisch ge?indigd. Wel een hele leuke middag op een mooi parcours met hele lekker lopende bochten. Over het sportieve resultaat mogen we ook tevreden zijn. Geen podiumplaats, nog steeds niet, en dat zal dit seizoen ook niet meer gaan gebeuren voor mezelf. De insteek van dit jaar was vooral ervaring opdoen in wedstrijden en wat dat betreft draait het voor mijn gevoel best aardig. Nu de komende weken voorbereiden op de laatste bergrace van dit seizoen. Met een nieuwe mountainbike en een wat betere vorm hoop ik toch nog wat hoger te eindigen dan in Oosterbeek.
