Vandaag stond voor 7 renners van het Bom Ventoux racing team de Marathon van Groesbeek op de kalender. Nationaal geldt deze als een erg belangrijke wedstrijd op de marathonkalender gezien het feit dat dit de eerste marathon van de Sforz Rose MTB Marathon cup is. Dit, en het mooie parcours, is ook de reden voor een sterk en omvangrijk startersveld met onder andere Hans Becking en Jeroen Boelen. Vanwege de minimale leeftijd van 18 jaar was o.a. de jonge aanwas niet vertegenwoordigd. In dit geweld zouden de renners van Bom Ventoux wederom knap van zich laten horen. Er zouden 105km met 1800hm bedwongen moeten gaan worden. Dit alles onder de noemer: “De hel van Groesbeek”.
Bart Jacobs
Met de goede herinneringen aan het NK XC van 2013 was het voor Bart Jacobs ontspannen starten. Hij had maar wat graag vanuit de eerste gelederen gestart maar moest met opstellen toch 60 man voor zich dulden. Na de start reed hij zo snel mogelijk naar de kop van het veld. Hier aangekomen bleek er inmiddels al een kopgroep geformeerd te zijn onder aanvoering van Hans Becking, Bas Peters en Jeroen Boelen (de latere top 3). Bart besloot in de achtervolgende groep plaats te nemen. Deze groep bestond op dat moment uit een achttal renners. Later in de ronde voerden Rob van de Werf, Maarten Janssen en Coen Hoogervorst hierbij het tempo aan. Bart probeerde nog even de sprong te maken naar de kop van het veld maar hij kwam er al snel achter dat hij deze inspanning terug zou moeten gaan betalen waardoor hij zich terug liet zakken en mee liet voeren door de nationale marathon specialisten.
Na de eerste ronde besloot Coen Hoogervorst zijn eigen tempo te gaan rijden. Bart besloot om zo lang mogelijk in het wiel te blijven hangen van Rob van de Werf en Maarten Janssen. Het tempo lag hoog en dat bleek ook aan het feit dat Bart blij was met de miezerregen om verkoeling te geven. Voornamelijk op de klimmen moest Bart diep gaan om bij te blijven. In de laatste ronde bleek de achterdeur van de kopgroep wagenwijd open gestaan te hebben en onder andere Gijs Derksen werd laat in de wedstrijd ingehaald. Niet veel later besloot Bart op avontuur te gaan toen hij hoorde dat er een top 10 eindnotering in zat en hij merkte dat hij steeds beter in zijn ritme kwam. De laatste 16 kilometer reed hij als een tijdrit waarbij hij Liwald Doornbos en Bart Classens nog inhaalde. Uiteindelijk pakte zijn tactiek perfect uit en samen met zijn huidige vorm resulteerde dat in een keurige 9e plaats algemeen en een 3e plaats bij de heren. Een zeer knap tweede podium voor hem als elite waar we als team erg trots op zijn.
Patrick en Anco
Ook voor Patrick en Anco was het een zeer hectische start op de motorcrossbaan waarbij het lastig was om door de drukte heen te komen. Toch konden beiden goed naar voren rijden. Een val van Anco bij de eerste echte steile klim zorgde ervoor dat hij even de aansluiting verloor. Hij werd door het gedrang de kant in gedrukt en bleef met zijn elleboog achter een tak hangen waardoor hij van zijn fiets werd afgetrokken. Patrick temporiseerde en na driekwart ronde vond Anco de aansluiting weer de groep waar Patrick zich in bevond. In deze groep werd door beide heren goed samengewerkt en werd veel kopwerk gedaan. Dit mooie staaltje teamwork zorgde ervoor dat ze continu op blijven schuiven in het rennersveld. In de 2e ronde had Anco een gigantische dip, krampen in zijn hele lijf en vooral in de benen zorgde ervoor dat hij op elke klim moest lossen, in de afdalingen kon hij deze tijd weer compenseren op techniek. Dat er prachtige technische afdalingen in dit parcours getekend waren was op het voordeel van Anco. Gezien zijn slechte gevoel in de tweede ronde heugde hij zich niet op nog een derde. Gelukkig ging deze derde ronde een heel stuk beter, de krampen bleven maar Anco kon in ieder geval het tempo bergop beter aan en kon zelfs weer wat kopwerk doen in het groepje. In de laatste halve ronde waren Patrick, Anco en Nard Clabbers nog over en met z’n drieen van het groepje. Met nog z’n kleine 11 km te gaan viel bij Anco zijn ketting eraf en deze kwam klem te zitten. Hij had even nodig om dit euvel te verhelpen maar kon het gat weer dichtrijden naar Patrick en Nard. Van achteruit kwamen er 2 man voorbij en Anco kon kortstondig aanhaken. Patrick kon bij deze trein, door opkomende krampen, net niet aanhaken. Een aantal kilometer later moest ook Anco, helemaal stuk gereden, lossen op de laatste wortelklim om uiteindelijk op een hele goede 24e plaats algemeen te finishen. De krampen van tijdens de wedstrijd van Anco bleven ook na de wedstrijd nog even hangen wat aangeeft dat hij zich 110% heeft gegeven voor het team! Dit resulteerde in een uitslag waar hij trots op mag zijn. Patrick volgde kort na Anco op een 26ste plaats en behaalde hiermee de 3de plaats bij de 40+. Ook hij reed dus een dijk van een marathon en zorgde ervoor dat het team in 1 weekend weer 2 podiums bij mag schrijven!
Geert
Voor Geert was de Hel van Groesbeek zijn eerste marathon ervaring. Na de start volgde hij de wielen van Anco en Patrick om zo ver mogelijk naar voren te rijden. Dit bleek een goede tactiek want hij positioneerde zich goed in het veld. Na ongeveer tien kilometer werd duidelijk dat dit tempo voor 105km te hoog zou liggen. Hij besloot aan te sluiten bij een andere groep dan waar Patrick en Anco in terecht waren gekomen. In deze groep kon hij het tempo mee bepalen. Zijn motivatie om door te schuiven in het veld was ondanks een slopende opening zeker nog niet weg. Dit ging in de tweede ronde nog goed. De Ikon banden bleken een goede keuze te zijn op het parcours wat glibberig werd door de regen. De inspanning van de eerste twee rondes was in de laatste ronde goed te voelen. Geert bleef volharden tot kort voor de finish waardoor hij nog 3 renners voorbij kon steken. Dit leverde een mooie 33e notering in de uitslag op.
Harald en Ron
Harald werd pas op vrijdag opgeroepen om in Groesbeek te starten. Dit vanwege rugklachten van teamgenoot Jan Jaspers. Onder Jan zijn naam moest Harald al in de eerste ronde richting de auto vanwege een achterband die af bleef lopen. Toen hij deze eenmaal had opgepompt kon hij zijn marathon vervolgen. Ron had inmiddels al een aantal minuten voorsprong op Harald te pakken. Samen met Nico Hoogland zette Harald de achtervolging in en reden in ronde 2 Ron voorbij. Bij Ron ging na 70km het kaarsje voordelig uit, zodat het een lijdensweg naar de finish was om daar uiteindelijk, toch nog zeer netjes, als 76ste binnen te komen. Harald had met Nico een mooi tempo te pakken en konden samen veel tijd goedmaken. Op 5km voor het einde moest Harald hem echter laten gaan doordat zijn band weer leeg liep. Met weinig lucht uiteindelijk toch nog keurig 42ste geworden. Nogmaals blijkt dat de marathondiscipline slechter verteert wordt door Harald en hij hoopt dat deze duurinspanning zich in Nieuwkuijk uit gaat betalen.
Ruud
Ruud zag Groesbeek als een kans om weer aan, het onderdeel wat hem zo goed ligt, klimwerk te wennen. Nu het team stevig staat kan hij weer volop investeren in de opbouw van zijn eigen seizoen waarin hij 3 maanden achterloopt. Hij besloot dan ook op zaterdag met broer Bart 3 uur rustig op de weg te trainen om zo aan de nodige uren te komen dit weekend. Dat betaalde hij wel terug in zijn laatste ronde want feit blijft dat trainen energieverspilling is vlak voor een wedstrijd. Zijn focus ligt echter wat later op in het seizoen. Na afwachtend van start te zijn gegaan had hij al vrij snel het goede ritme te pakken. Het klimmen ging hem goed af ondanks de 36 rotor voor en “slechts” 36 als kleinste verzet achter. In een afdaling verloor hij zijn bidon. Deze was onmisbaar en Ruud besloot om te keren waarbij hij zijn bidon keurig door Kasper Burgers aangereikt kreeg. Ook de tweede ronde liep erg lekker totdat zijn groep welke bestond uit 20 renners een afslag mistte. Ruud zag geen pijlen meer en besloot te keren en niet meer de rest te volgen die we weg dachten te weten richting parcours. In de laatste 10 km van de 2de ronde kwamen Ike en Redney Jansen voorbij stuiven. Zij reden de 70km. Ruud besloot aan te haken en zo nog wat groepjes op te schuiven in het wiel van de beide broers. Dit werkte tot 5km voor het ingaan van de laatste ronde. Een honger gevoel kwam opzetten en na 75km waren zijn benen leeg waardoor hij genadeloos gedwongen werd om de marathon af te maken op een rustiger tempo. Hierbij deed het ontbreken van een klimverzet hem in het slot van de marathon genadeloos pijn. Hij wist wel elke klim te boven te komen zonder dat de kramp in zijn benen schoot. Uiteindelijk eindigde hij binnen zijn doelstelling van 6 uur. Hiermee kwam hij als 202e over de streep van de ruim 413 starters. Daar bleek zowel Bart als Patrick het podium te kleuren wat alle pijn deed verdwijnen en omzette in een groots geluk gevoel. Wat een team!
Mart Muskens
Mart was nog te jong om in Groesbeek te starten en reed op zaterdag de junioren wedstrijd van de Volta Limburg classic in Eijsden. Vooraf dacht hij dat er slechts een paar renners meereden maar eenmaal in het startvak stond half Noorwegen aan het vertrek. Bij het verkennen van de ronde bleek deze iets korter te zijn dan hij vooraf dacht. In deze ronde zat nog eens een stoep waar hij 25 keer overheen mocht. Na de start gingen de Noorse Vikingen ten aanval, ze reden echter zo hard dat Mart na 5 rondes het beulstempo zat was en zich terug liet zakken naar het peloton. Daar ging het na de 5 helse ronden dus wel lekker lopen en kon hij goed meerijden in de groep om uiteindelijk zeer knap in het peloton te eindigen.
