De wekker was er vroeg bij deze ochtend. Met het verzetten van de tijd viel er even een uurtje slaap tussenuit. De start van de eerste Bergrace van dit jaar in Wageningen was pas om half 10 alleen was het al ruim een uur rijden. De heenweg ging erg vlotjes. Kwart over 7 waren we ingeladen. Robin-Jan had de bedrijfsbus bij van Vanboxel zodat we op het gemakje met drie man en materiaal naar het noorden konden Croese.
Daar aangekomen moest Robin-Jan nog even omkleden (Duurt lang!) en konden de stuurbordjes worden afgehaald. Gelijk het kratje met wat bidons aan de kant weggezet, ik kon er in mijn RZ namelijk maar eentje kwijt. En voor 150 min is dat toch echt te weinig. Vervolgens even een stukje warm gefietst en wat bochtjes met los zand uitgeprobeerd. Daarna snel naar de auto om de trainingsbroek uit te schieten, het was in de ochtend nog snijdend fris! Daar mijn handschoenen afgestaan aan die Robbie. De combinatie van zijn gebroken pink en vingerhandschoenen was n.l. geen succes.
Snel ons plekje bij de start opgezocht en wachten op het teken dat we de Wageningse berg mochten gaan temmen. De start verliep rommelig. Bij het doorgaan van de eerste versmalling propte er eentje zijn fiets er voor mijn neus vol tussen. Het scheelde niet veel of zijn trapper belande tussen mijn spaken. Ik moest hierdoor naar rechts wat een hoop gevloek veroorzaakte. Kort daarna ging was er in de kopgroep een flinke valpartij waardoor het even ophoopte. Het losse zand van het aanloopstuk was niet echt vergevingsgezind deze dag. Ik wam er als een krant doorheen. Vervolgens een heel aantal voorbij moeten laten gaan aangezien Ik en Bart al vroeg hadden ingeschreven en rond de 70ste plaats konden straten.
De eerste ronden liepen best lekker. Ik kwam goed de stukken klapzand door en de klimmen gingen voor mijn gevoel best goed. In de afdalingen kon je even uitrusten, al was dat maar voor korte duur of het ging alweer vlasplat omhoog. Na een ronde of 2 en half keek ik even hoelang we al onderweg waren. Damn.. pas 1 uur! Ik moest het tempo even wat terug schroeven om nog 1.5 uur door te kunnen komen. Gelukkig hadden er daar meer last van. Het tempo lag namelijk erg hoog op de racebaan van Wageningen. Het was eigenlijk heel de tijd stuivertje wisselen met een groepje van 4 man en een dame waarin ik reed. Die dame had er flink zin in en reed een aardig tempo. Achteraf niet erg, het was n.l. Kiona Harbers van het Velozine team. Die heeft dan ook al heel wat jaartjes fiets ervaring meer in de benen zitten. Helaas moet ze na 3 ronden even afstappen om haar fiets bij te stellen.
In het einde van de 4 de ronden kwam ze me weer voorbij en had er een lekker vaartje in. Ik zat er op dat moment even doordeen. De kramp in de boven benen kwam licht opzetten. Snel nog een gelletje naar binnen gewerkt en een stuk energie reep waardoor ik weer even door moest kunnen. In ronde 6 was ik op een rondje gezet. Dus werd het wat meer opletten of ik die niet in de weg reed. Toen kwam de bel voor de laatste ronden. Daarin heb ik nog even aangezet. Kiona was heel in de verte weer te zien. Bij een tweetal klimmen met de handjes op het stuur het gas nog even open getrokken. Afgekeken van onze Bart, maar damn dat klimt toch lekker! Ook op het laatste stuk voor de finish werd ik nog even voorbij gereden door eentje van de kopgroep. Ik schakelde op en beet me vast in zijn achterwiel. Dat ging lekker en na een scherpe bocht ging het al sprintend naar de streep. Met een half wiel voorsprong werd ik afgeklokt. Het betekende niets voor mijn einduitslag, al baalde de andere biker wel even dat hij niet eerder binnen was.
Uiteindelijk kwam ik van de 261 starters als 184ste over de meet. Hoewel ik mijn zinnen had gezet om binnen de 150 te eindigen was ik helemaal tevreden, zeker met het aantal starters. In de eigen klasse werd ik 72ste van de 127. Dat klinkt toch al wat beter. En het was alleen al een super leuke dag zo met het kers verse team! Laat de fietsen en de team kleding maar komen. Ik heb er zin in!!
