Omloop van Schijndel: 9 maart 2014




Voor Mart, Sjoerd en Bart stond op zondag 9 Maart de eerste officiele afspraak op de wielerkalender op het programma dat gestart werd met de Omloop van Schijndel. Deze koers van 120 km voor de elite en 72 km voor de junioren (Mart) werd verreden op een heel mooi parcours met een lengte van 6km tussen Schijndel en Veghel over landwegen en door industrie.  Genoeg informatie om het aantal ronden dat verreden moest worden uit te tellen. Gezien het totaal andere karakter van deze wedstrijd dan de kortere wedstrijden in het veld zou de afloop een verrassing zijn. De verwachtingen waren in ieder geval zeer bescheiden.

Gezien het weer had het evengoed medio Juli kunnen zijn en tijdens inrijden werd er op een aantal stroken al aangevoeld dat het peloton op een lint getrokken zou gaan worden. Bij de junioren werden er voor het peloton twee waaiers getrokken van 12 man. Uiteindelijk finishte Mart na een keurige allereerste wegwedstrijd in het peloton als 50e. Een knap en leerzaam debuut tussen al het geweld.

Bart en Sjoerd kregen de gevormde waaiers bij de junioren ook mee en wisten hoeveel renners in de breedte op de weg zouden passen. Het zou dus een spannende koers worden bij de elite. Sjoerd en Bart hadden als doel om te finishen gezien het feit dat het karakter van deze omloop totaal geen gelijkenis had met de ervaring van de heren in de relatief korte wedstrijden in het veld.

Bart zijn tijdregistratiechip bleek nog op zijn oude fiets (r.i.p. koga inclusief triple) te zitten welke een dag eerder afgeschreven bleek te zijn. Door een hele goede service van Ventoux Tilburg kon hij koersen op een nieuwe scott, zo afgesteld dat hij qua zit het verschil niet zou merken. Alleen zijn chip was hij dus vergeten. Stel op sprong kon hij een chip huren en nog een minuut voor start moest hij deze nog op zijn fiets monteren en om zo dus alsnog te mogen koersen. Bij de start imponeerde het veld van 120 renners. Vlak na het startsignaal was dit gevoel snel vergeten en eisten beide heren hun plek op. Aanvankelijk werd het peloton zoals verwacht inderdaad telkens op een lint getrokken op 2 stroken. Het was hier harken op het kantje om niet te moeten lossen. Voorin probeerden renners de vroege ontsnapping op te zetten maar Bart en Sjoerd waren druk doende om hun plek voorin het peloton te behouden om niet achter een eventuele breuk te zitten. Een moment van onoplettendheid zorgde ervoor dat je weer in de staart zat. Toch een geheel nieuwe ervaring, maar dit werd goed doorstaan. Zo’n 40 andere elite/beloften waren minder fortuinlijk en zouden niet finishen.

Na 5 kwartier koersen kwam Sjoerd informeren hoe de zaken ervoor stonden bij Bart. Beide heren konden het tempo in het peloton goed verteren. Inmiddels was er een club van zo?n 12 man vooruit gesneld en even later viel het peloton stil. Raoul Poortvliet (latere nummer 4) van TACX demarreerde en Bart en Sjoerd zaten op dat moment in de kop van het peloton. Bart besloot te reageren en vroeg of ze de sprong gingen maken. Op dat moment had hij niet bedacht wat voor inspanning dit zou gaan kosten. De samenwerking werd snel opgezet en kop over kop werd de achtervolging ingezet. Minutenlang leek het een klassieke chasse patat te worden maar opgeven was geen optie. Beide heren bleven doorkachelen en op karakter konden ze uiteindelijk ondersteboven gereden aansluiten in wat de achtervolgende groep op 5 koplopers bleek te zijn.

De kopgroep werkte over het algemeen goed samen en in deze temperaturen was het heerlijk koersen in een dubbele waaier. Inmiddels waagden 4 renners uit continentale teams (metec, piels, de rijke shanks) de sprong uit het peloton naar de kop van het veld. Sjoerd sloot hierbij aan maar deze trein reed net wat te hard waardoor hij eraf gepierd werd. De 4 renners sloten uiteindelijk aan bij de achtervolgende groep en er werd een nieuwe samenwerking opgezet. Hierdoor werd het tempo verhoogd waarbij een ander deel van de kopgroep er weer af gereden werd. De grootte van de groep bleef ongeveer gelijk en het gat met de koplopers werd kleiner. Uiteindelijk kon dit gat niet meer gedicht worden. Bart zijn aandeel in de sprong vanuit het peloton en zijn aandeel in de achtervolging moest hij bekopen in de eindsprint waardoor hij zeer netjes op plaats 16 eindigde. 

Sjoerd kon zich, na zijn terugval in het peloton en na kort herstel, prima handhaven en uiteindelijk zeer attent voorin het peloton finishen als 55e. Uiteindelijk dus in beide categorie?n uitslagen zeer boven verwachting voor de mannen uit het veld bij hun debuut op de weg in deze lange afstand. Terwijl Sjoerd en Bart na de koers steenkapot op het einde van de dag op het randje van de kofferbak zaten was er maar 1 conclusie mogelijk; koersen op dit niveau is zoveel mooier. Volgende week staat de van Esch tour in Heeswijk-Dinther om 15.30 op het programma als voorbereiding op de mountainbike wedstrijd in Berlicum. DItmaal 80km.