Na een volle-bak-training op dinsdagavond met de mannen van de jonge renner, en de ik-heb-geen-herkansing-dus-ga-het-vieren-met-150-km-in-de-zon had ik de donderdag en vrijdag alles behalve een goed gevoel in het lichaam. Ook zorgde een vreetbui met chocola, vanille roomijs en koeken ervoor dat ik de vorm niet echt in mijn lichaam voelde zitten. Op zaterdag nog wel even uit gaan trappen maar op de heenweg richting Dorst leek het alsof ik honger had terwijl ik zo had lopen bunkeren. Tijdens het uittrappen op Dorst kwam ik Anco tegen waardoor ik toch even het wiel moest pakken. Het hogere tempo ging toch aardig. Bij de bankjes nog een uurtje staan kletsen en op fietstouristentempo terug naar Gilze. In de avond naar Antwerpen wat bier gaan drinken omdat ik het, met dit gevoel, niet zag gebeuren in Honselersdijk.
Zondagochtend dacht ik dit alles te kunnen compenseren met een bananenomelet. Op de heenweg in de auto waren het mooie verhalen met Ruud en Sjoerd die me afleidde van mijn twijfel over de koers. Leuk trappen was het credo. Tijdens het warmrijden beviel het rondje me uitstekend. Veel rechte stukken met zelfs een lange strook asfalt. Een parcours op snelheid is precies wat me ligt! Een technischer stuk zou me wellicht op gaan breken maar ik verkoos rennen op dit gedeelte als tactiek en hoopte dat ik hierdoor niet teveel zou laten lopen.
Bij het opstellen voor de start bleek dat de official over mijn handtekening heengekeken had waardoor bij nummer 40 mijn naam nog steeds niet genoemd was. Klagen bij zijn assistent hielp waardoor ik aan mocht sluiten. Brutaal dat ik was toch maar wat gedrongen en uiteindelijk nog rond de 30e gestart. Bij de start was het weer wat hangen en wurgen maar ik kon m?n plek behouden. Jammer genoeg werden al snel flinke gaten getrokken waardoor het van groep naar groep rijden werd.
Voor mijn gevoel had ik super benen. Ze liepen niet vol. Mijn adem bleef ook goed waardoor ik op hoog tempo van groep naar groep kon rijden. Vooral ronde 2 zorgde voor een ware inhaalslag. Bij elke groep dacht ik er even aan om te herstellen in het wiel maar mijn benen voelden goed genoeg dat ik mijn eigen tempo verkoos. Tijdens de wedstrijd werd ik een aantal malen fors opgehouden door de dames die achter ons waren gestart en we inmiddels op een ronde aan het zetten waren. Dit was wel jammer, ook voor hun, en ging ten koste van het kunnen rijden van je race. Voordeel was wel dat ik samen met Nicoletta de Jager mocht finishen.
Uiteindelijk kreeg ik een wielplakker achter me van het merida bassa team. Deze bleef 2 ronden sparen. Uiteindelijk stak hij hem er in het technische gedeelte voorbij, jammer genoeg was mijn ketting op dat moment ook van mijn blad afgevallen waardoor ik kostbare tijd verloor. Wederom geen eindsprint en ik werd ingehaald door nog een tweede persoon. Het gat op de rest van het veld was weer groot genoeg om niet al teveel plaatsen te verliezen.
Hierdoor finishte ik uiteindelijk als 13e! Mijn eerste prijzengeld bij de amateurs was een feit. Dit had ik tijdens de voorbereidingen in de winter nog totaal niet durven hopen. Toch zijn er ook nog genoeg verbeterpunten. Ik wil vooral mijn start en het slot van de race gaan verbeteren. Altijd wel iets, en dat is het mooie van sport.
