Vandaag begon het wielerweekend in Gilze. Twee thuiswedstrijden; op zaterdag, vandaag, de ploegentijdrit en dan de dag daarna het open gils kampioenschap. Met de ploegentijdrit startte ik in WC de doortrappers 2. We hebben 2 keer getraind, en bij de training hebben we steeds 2 rondes voluit gereden. De tijdrit van vandaag ging over 3 rondes van elk 8.3 km lang. In totaal was het dus een afstand van 24,9 km.
Bij een thuiswedstrijd moet in ieder geval de fiets goed glimmen. De dag begon dus met het wassen van de fiets. Hierbij zag ik dat mijn achterband tot op de draad versleten was. Een goed teken, in ieder geval genoeg voorbereidingskilometers gemaakt. We zouden pas om 16.00 starten in het derde blok dus ik had nog ruim voldoende tijd om nieuwe bandjes te halen.
Om 13.00 zou de eerste groep starten in het eerste blok. Dit was onze derde ploeg. Ze startte in de stromende regen met een straf windje. Er reden er gelijk 2 lek en ze moesten nog 2 rondes met 4 man overleven. Bij d?n brooij 2 was er zelfs een valpartij. Dat beloofde dus wat voor vandaag.
Om 15.00 konden we gaan inschrijven, rugnummer ophalen en warm rijden. Het warmrijden ging absoluut niet lekker maar warm werden we er zeker wel van. Het zonnetje was inmiddels al doorgebroken.
Om 16.00 stonden we aan de start. Het team bestond uit Bas, Mark, Jeroen, Jurgen, Gijs en ik. Mark van Zanten had last van een slepende blessure en had vervanging geregeld in de vorm van Rob Marinus. Voor hem was het de eerste keer dat hij in ploegentijdritformatie reed en ook heeft hij niet kunnen trainen. Gijs trok het tempo goed aan en we zaten gelijk al aan een strak tempo.
Na 3 bochten kwam een overhaakste bocht, het tempo zakte hier in en het accelereren ging te snel voor Rob. We zaten na een halve ronde dus met 5 man. Het afwisselen ging goed, ik trok wat langere stukken door om de rust in de ploeg terug te krijgen. Na anderhalve ronde werden we ingehaald door de ploeg die na ons startte. We hoorde het suizen van de dichte wielen en zagen de aerodynamische helmen. Langzaam liepen ze uit, vooral in de bochten en bij stukken wind tegen werd het gat snel groter. Het nemen van de bochten is gelijk het leerpunt voor de volgende editie.
In de derde ronde zat iedereen in het rood. Het afgeven ging steeds sneller en ik begon lekker te draaien. Ik kon de rest wat langer uit de wind houden en zo konden we het tempo toch nog hoog houden. Bij het uitkomen van de laatste bocht schepte ik bijna een kinderwagen met wat verdwaald publiek eromheen. Na de laatste bocht gooide ik het tempo omhoog, de eindsprint naderde. Gijs trok de sprint goed aan en Bas moest het laten lopen. Hij had erg goed kopwerk verricht en had zich dus al meer dan nuttig gemaakt.
Na 37 minuten en 31 seconden kwamen we over de eindstreep. We hadden hierbij 24,75 kilometer afgelegd met dus een gemiddelde snelheid van 39,56 km/h. Onze verwachting was om in de 39 te eindigen en de hoop was boven de 40. Aan de verwachting hebben we voldaan, maar de hoop bleek iets te optimistisch. Uiteindelijk waren we zeer tevreden over het teamresultaat. Een hele mooie 2011 editie.
